cudowne zdjęcia i widoki... <3

Kocham Twoje słowa i każde zdjęcie.

Magda

Kiedy tam byłam, widziałam jeszcze mniej, bo ściana wody wszystko zasłoniła. Dlatego chcę tam wrócić.

"Żeby usłyszeć, nie słuchać.
Żeby zobaczyć, nie patrzeć.
Żeby wiedzieć, nie myśleć."

where is it?

magiczne zdjęcia. Chciałabym zobaczyć to wszystko na własne oczy

gdzie to? :)

Piękne zdjęcia.
"czasem jedyne czego potrzeba, by nie myśleć, to ograniczone pole widzenia"- bardzo mądre słowa.
Lubię Twój blog za mądre słowa i ciekawe zdjęcia no iiii....za Twoją obecnośc TUTAJ:)
" ,

niesamowicie zazdroszczę klimatu jaki udaje Ci się oddać na każdym zdjęciu.
z jednej strony wszystkie Twoje fotografie są w jakiś sposób do siebie podobne, a jednocześnie każda jest tak zupełnie indywidualna, no cuda po prostu.

http://onesingleticket.blogspot.com/

O której godzinie byliście w drodze bo jakoś tak ciemno jest.

Genialne zdjęcia!!!

A co do spokoju na szlaki po sezonie to ktoś już kiedyś śpiewał "we wtorek w schronisku po sezonie" :)

zdjęcia z mgłą są cudowne, uwielbiam taki nieco mroczny klimat, który mgła nadaje zdjęciom ;)

Zdjęcia genialne, zazdroszczę takiego wypadu.

Zdjęcia zapierają dech w piersiach. Piękne.

Piekne widoki :)

mam nadzieję zawitać tam w przyszłym tygodniu!


pozdr. AL / Alice! wake up!

świetny blog :) będę tu zaglądać!

O nie, ale mi narobiłaś ochoty na góry, Aifiku!
najgorzej, że się z wielkiego miasta nie wyrwę jeszcze długo...

pięknie.

Prześlicznie, też chciałybyśmy tam dotrzeć o tej porze roku!

mam ochotę płakać, gdy widzę te zdjęcia. góry to jedyne miejsce, w którym chciałabym się teraz znaleźć.

Ten komentarz został usunięty przez autora.

właśnie teraz zatęskniłam za górami... ;)

Trzymam kciuki za to, żeby się Wam udało dotrzeć jak najszybciej w utęsknione góry i bezpiecznie z nich wrócić :)

przepiękne zdjęcia... :)

Great pics here!
Wanna follow each other? Visit my blog and let me know....hope you will like my posts!
XOXO
Ylenia

No tym razem zdjęcia nie za bardzo się udały.

Po tym poście czuję ogromny niedosyt. Kiedy patrze na fotografie mam ciary !
Fantastyczne, tajemnicze.
pozdrawiam, O.S

Widoki zasługują na podróż :)
zapraszam
http://biale-czy-czarne.blogspot.com/

Bardzo się cieszę,że trafiłam na Twojego bloga dzięki Twojej włosowej historii u anwen.Przeglądnęłam Twoje wszystkie wpisy,po każdym kolejnym łaknąc następnego.Dzięki Tobie wezmę do rąk swój zakurzony aparat.Bardzo Ci dziękuję za wszystkie Twoje wpisy.

Jutro jadę w Tatry, tak na dwa dni, uciec sobie. Twój post sprawił, że zatęskniłam za zwykłymi swojskimi Beskidami, jakoś tak podobnie się rysują jak Twoje Karkonosze :) Będzie okazja jeszcze! Pojechać, bezpiecznie wrócić, jak napisałaś, zapomnieć się na chwilę, spojrzeć z perspektywy na wszystko ...
Zazdroszczę Ci, że masz tak blisko, choć i ja nie narzekam - z jednej strony blisko, z drugiej nie na tyle, by móc przestać doceniać, co się ma pod ręką.

Przeczytałam całego Twojego bloga, razem jeszcze z bloxem, od czasu do czasu pomykam sobie nawet po świecie z napisem na szarej koszulce 'wild hearts can't be broken' i wierzę, że może to prawda, że serce jednak jest gdzieś jeszcze we mnie w całości. Czasem Cię podziwiam, czasem Ci zazdroszczę, czasem czekam, aż i ja 'odnajdę' się w świecie, ogarnę jakoś i zacznę mieć taki promienny i czarodziejski uśmiech jak Ty ;) bo wszystko jest możliwe, prawda?

Bardzo fajne i nastrojowe zdjęcia! tak trzymaj:)

pozdrawiam, R.L.

Jaka piosenka kojarzy Ci się najbardziej z górami i ich klimatem ? :) Jestem bardzo ciekawa. Może to nie tylko jedna ? Pytam, bo jeśli chodzi o mnie zawsze w Tatry zabieram mnóstwo piosenek zgranych na potrzebę właśnie ''wejścia i bezpiecznego powrotu''. Bolą przez cały rok, korcą, lecz nie odświeżam ich. Dopiero na następny rok mogą znowu ujrzeć swoją świetność. Mam wtedy pewność, że te wspomnienia odżywają na nowo, także we mnie. Pozdrawiam gorąco, ściskam i dziękuję za tak wspaniałą bloggerkę ! :)

Tak, generalnie też nie słucham, ale w przerwie pomiędzy spacerami, kolejnymi dniami, czy dojazdem. Rok temu wracając z Karpacza utkwiła mi jedna piosenka. Piotr Rogucki - wolna piosenka o miłości. Zbliżał się zmrok, gdy wracaliśmy. I ja właśnie sobie wyobraziłam, że porywam kogoś, gdzieś daleko. Gdzie już nie ma żadnych twarzy. W góry. Na jakąś polanę. Bierzemy koc, wino, nic nas nie będzie obchodzić. Zostawimy na dole wszelakie problemy. Będziemy się śmiać do upadłego. A potem... oczywiście powrót do Schroniska. Usiądziemy przy jednym ze stolików z zapaloną świeczką. Wybacz, że troszkę mnie poniosło, ale... czyż to nie wspaniała wizja ? ;-) Przynajmniej ona wzbudza we mnie takie przyjemne mrowienie.

Piękne zdjęcia!

wracamy na bloga.. wracamy.. wracamy.. bo warto ;)

zdjęcia fantastyczne - klimatyczne za co największy plus. zawsze miło mi sie tu wraca, jesteś naprawdę inspirującą osobą też dla ludzi młodych. pozdrawiam ciepło i trzymaj tak dalej

Inspirujące zdjęcia.

I właśnie gdy patrzę na takie zdjęcia, to mam ochotę rzucić tę Kanadę w cholerę i wrócić do Pl. Pięknie.

Aife możesz zdradzić w jakich butach wędrujesz po górach?

Fajne klimaty